حضنڪ ملجئي
آه لو تدري
انڪ ملجئي
وبين يديڪ
أرتاح حين تضمني
وعلى صدرڪ
ارتمي
أتنفسڪ عشقا
وأنسى ضعفــــــي
لأن وجودڪ قوتي
بحنانڪ أسرتني
وأثرت صبابتي
ليس لي سواڪ
ملاذ
من الأوجاع
احتمي
لا تترڪ يدي
دونڪ
تذبل أزهاري
وتبهت مشاعري
لا تڪن هاجسي
ڪن بعضي
وڪلي
ڪن موطني
بقلمي/ أوسلين هاتن /الجزائر
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق